KIELISZKI MARZEŃ NIEDOPITE...
zadrżały usta słodkim szeptem
gdy zamykałem ramion bramy
zakwitłaś wdzięcznie pięknym kwiatem
subtelnym pąsem przyodzianym
oczy zalśniły chmur błękitem
oczekiwanym od miesięcy
kieliszki marzeń niedopite
i przemoczone łzami rzęsy
chłodem klasztoru otuleni
bocian na wieży klepie wierszem
na korytarzach błądzą duchy
wieczorny koncert grają świerszcze
zamknięci oknem naszych pragnień
kradniemy nocy snów spojrzenia
czytasz te wersy i rozmyślasz
że czas się w przeszły
pozamieniał…
Komentarze (33)
Cóż mogę napisać...wiersz napisany po
mistrzowsku..poprostu piękny...
wiersz w sumie piękny, ale dwa wersy ===kieliszki
marzeń niedopite
i przemoczone łzami rzęsy=== wiszą w tym wierszu w
zawieszeniu, nie spięte pomostem myśli, lecz tworzą
tło klimatu.... tylko taka uwaga.
swietna forma,dobrze dobrane mysli...
wokół myśli kieliszki marzeń niedopite obraca się
treść wiersza To jest optymistyczne stwierdzenie
bowiem to co było jest przeszłością a to co w
marzeniach droga Dobry wiersz Forma zgodna w sylabach
9 Brawo!
Wiersz napisany wprawnym piórem,rozmarzony,temat nie
groteskowy."Kieliszki marzeń"cyt.Ładne epitety.
bardzo dobry wiersz metafory i klimat wspanialy ...
echhh nostalgia zawładnęła całym wierszem......i tylko
czasem gdzieś pomiędzy, można poczuć chłód
klasztoru....
pozazdrościć metafor! piekny wiersz. no i ten klimat..
Przeczytałem złośliwie jako ten huncwot dwa razy, żeby
gdzieś się choć minimalnie potknąć w tym rytmie ale
się nie udało. Płyną słowa jak muzyka od pierwszego
słowa do ostatniego. Niezwykle melodyjny.
Rewelacyjne metafory i romantyczny rozmarzony klimat.
Świetny wiersz.
Taką romantyczną scenerie stworzyłeś że aż się chcę
śpiewać ballady rosyjskie :)
czas mija szybko , teraźniejszy zamienia się w
przeszły,..chowamy go w pamięci jak różę,w tym samym
czasie zaczyna się nowy etap życia równie piękny
,kieliszki marzeń niedopite...gdyby je wypić do dna
oznaczałoby to koniec marzeń... Wierszem przenosisz do
innego,piękniejszego,intymnego świata dwojga
zakochanych w sobie ludzi
Upajasz słowem. Niezwykły klimat wiersza, magiczne
metafory.
No coz... to co poza nami to przeszlosc, ktora
wyeksponowales w swoim wierszu, A teraz hmm...
poszukaj nowych wizji
ktore w przyszlosci /kto wie?/ zakwitna moze
piekniejszym kwiatem ...
Kolejny Twój wiersz z mistrzowsko wykreowanym
nastrojem. Wiersz z "duszą". Dobrze się czyta, a po
lekturze chwila na rozmarzenie...