Kim Jestem ...
Tamte lata, co minęły, miesiące mieniące
się same. Dni jak księżyc ruchome. Sekundy
niczym słowa niewypowiedziane. To wszystko
sprawia, że zastanawiam się nad sobą.
Jestem jak mgła wiecznie w chmurach z głową
…
Czymże ja nie byłam? Byłam poranną rosą
na trawie, Twym uśmiechem przy kawie.
Gwiazdą i słońcem na niebie. Byłam cząstką
Ciebie. Kim jestem teraz? Nie wiem, nie
pytaj Mnie, nie odpowiem … Być może
kiedyś się tego dowiem …
autor
Tala
Dodano: 2006-09-06 13:12:09
Ten wiersz przeczytano 398 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.