Kim jesteś?

Wykrzyczeć chcesz, to co czujesz.
Zgnieść jak robaka każdego, kto śmie wejśc ci w droge.
Zmniejszyć świat do minimum, bo przecież nie możesz być wszędzie, no więc po co to wszystko.
Sterować światem,
jak grą
konsolą.
Siedzieć na tyłku
i mieć wszystkich w tyłku.
Bo przeciez jesteś na karuzeli,
a gdy zejdziesz to ona kręci się tylko wokół ciebie.
Zabawki, rośliny, cały świat - wszystko jest twoje.
Inni nie istnieją.
Noo, może wówczas gdy będziesz czegoś od nich potrzebował...

A tak naprawdę jestem jednym, małym ziarenkiem pośród wielu.
Jednym małym ziarenkiem pośród wielkiego pola, którego końca stąd nie widać, które nie ma krawędzi...
Ono ma tylko brzegi, które w rzeczywistości nie istnieją.
Faktem jest, iż nie ty grasz wszystkim, lecz wszystko gra tobą.
Nie możesz zrobić nic, co mogłoby to zmienić.
Są tacy ponad tobą.
Nie zgnieciesz nikogo, bo nie masz jak. Nie ma nikogo tak małego jak ty...
Wszyscy mogą deptać, zgniatać, poniewierać... ciebie.
a ty nikogo.
Czujesz rytm?

Brak pulsu.
Zagorzały fan życia.
Kpiny.
Teraz życie drwi z ciebie.

autor

priorytet (;

Dodano: 2006-11-29 19:59:26

Ten wiersz przeczytano 548 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Wrogi Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie