Kłębkiem myśli

Zamysły przerywane hukiem
Co ogromem wypełniają duszę
Tak obserwują twórczym okiem
Jak w powodzi oczekujący na suszę
Odebierz co ofiarują Ci w darze
Oddać i szczęśliwym stanąć
Gdyż niczego pozbawić nie każe
Tylko tak przy powierzchni błędów uciąć
Bo czymże jest mądrości kluczyk
Bez fałszu w czystości tylko pochłonięty
Takim właśnie zamek otwierać i zarzucać haczyk
W jakiś myślach pomieszanych ale nigdy nie zamkniętych

autor

sabinka1208

Napisany: 2006-08-04 Dodano: 2006-08-29 12:22:45

Ten wiersz przeczytano 423 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie