Klify
Siebię a nie gwiazdy niech zmieniają ci co po ziemi stąpają .
Odnaleźć spokój kiedy wiatr ,
drapieżnie targa żagle ,
i zimną krew zachować gdy,
odchodzi Ktoś tak nagle ..
Podziwiać klify ,
w morza szum ,
tak czule być wsłuchanym ..
podążać szlakiem u Twych stóp ,
i nie być obłąkanym ..
Tęsknotę ubić , cofnąć czas .
Jak ten zegarmistrz purpurowy ..
Spojrzeć Ci w oczy , sięgnąć gwiazd ..
.. nie stracić głowy.
Dla Ciebię:)
Komentarze (22)
miło wrócić tutaj;)
kristo23 wiersz nostalgia napisany miłość jest piękna
ale też potrafi zadać ból, ładnie napisane pozdrawiam
miło
Ładnie :) pozdrawiam
kreator i z wyobraźnią wiersz
Niezłe:)
powiało nostalgią, tak lubię :)
piękne słowa..
ładnie zadebiutowałeś tymi klifami....podoba mi
się...a stwierdzenie iż życie jest piękne a czasem
cudowne - jest cudowne!
Bardzo mi się spodoba Twój wiersz i jest niesamowity,
miłość potrafi człowiekiem poszarpać…
Pozdrawiam serdecznie i dziękuję za wizytę:)
Szkoda ,że to konto zostało zawieszone.
Bardzo mi się podoba.
Dziękuję za wizytę pod moim wierszykiem.
Pozdrawiam pogodnie się uśmiechając:)
Już lepiej niż poprzedni, ale dlaczego przecinki
kilometr za wyrazem, po którym stoją? Mają być bez
spacji, zaraz po wyrazie, za treść punkt, za pisownię
na razie uwaga, potem będzie strofowanie.
I nie znaku dwie kropki (..)
Ładny klifowy krajobraz i dobre odczucia. Pozdrawiam.
"Ogonki" - ciekawy dodatek, al(ę) niepoprawny ;)
Treść wiersza, przyciągająca.
podoba się, a cii_sza fajnie napisała :)