Klucz
Mówisz do mnie „się nie
znamy”
Ja wtóruję to jest prawda.
Lecz powiedzieć chciałbym jeszcze:
czy ja znam samego siebie?!
Poznać się nie umiem, nie chcę.
Któż to wie co we mnie drzemie?
Myśli pragnę poznać twoje,
lecz to ja dziś klucz Ci daję,
czytaj słowa odrzuć umysł, otwórz serce
jak już wcześniej w tej piosence,
słowa płyną, serce czyni, mnie odsłania.
Pragniesz poznać, proszę bardzo!
masz wyłączność daję prawa.
To ma dusza, ta prawdziwa.
Umysł skrywa, boi, czai
siły nie ma by powiedzieć co ja czuje.
Czytaj słowa prosto z serca,
one z czasem obraz dadzą
mnie samego i coś jeszcze
... czego pragnę.
Jestem cały TWÓJ
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.