Klucz żurawi

Wypisałem się ze społeczeństwa na własną prośbę
i stanąłem w kolejce do niebytu.
Żyję, choć jest to tylko egzystencja.

Wolność odfrunęła bezpowrotnie;
niektórzy twierdzą, że może jeszcze wrócić
bylebym tylko mocno w nią wierzył.

Wyruszyłem w podróż do nieznanego mi świata,
niczym Kolumb. Odkrywam nieznane zakamarki swoich odczuć, nowych przyzwyczajeń i poczynań.

Na wadze uczuć położyłem smutek.
Szala natychmiast wystrzeliła w kosmos,
a ja nie mam nic na przeciwwagę.

Są pewne, zamknięte drzwi.
Boję się ich.
Każdego dnia coraz bardziej się boję.
Z czasem skała twardnieje ale później kruszeje.

Dzisiaj usłyszałem klucz żurawi.

autor

PanMiś

Napisany: 2019-10-01 Dodano: 2019-10-10 07:15:45

Ten wiersz przeczytano 1777 razy

Oddanych głosów: 45

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie