Kocham Cię
kocham cię
ideo niezmąconych myśli
wiatrem targana w czuprynie drzew
odwieczny obrazie nieposzlakowany
tworzący drogę noonowych gwiazd
doradco życiowy któremu głosu nie żal
na obciosanie kamiennych świętych rad
jesteś największą muzą kóra słyszy głosy
myśli mych choć milczę niczym głaz
zamykam oczy z których płynie strumień a ty
wciąż szepczesz te najbardziej skryte
promieniem serca mój rozrywasz czas
autor
Emilia Szumiło
Dodano: 2007-02-16 13:29:15
Ten wiersz przeczytano 616 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.