Kocham świty

Ładny wiersz o przyrodzie. Pozdrawiam serdecznie.

Dziekuje, waldi za poczytanie :)

Dziekuje, Mariuszu za dobre slowo, tak milo je czytac
:)

Kocham świty i wschody słońca .. szedłbym ..tak w ich
kierunku.. bez końca ..

Twoja poezja jest niesamowita. Można a nawet trzeba
wciąż wracać i wracać do tych wierszy, które napisałaś
wcześniej i tych bieżących. I podziwiać Twoją
niespotykaną wrażliwość, zasób słów, wyobraźnię i
stworzony własny, niepowtarzalny styl poezji, który
ciągnie jak magnes aby czytać, czytać, czytać...
Podziwiam i cieszę się, że przypadkiem trafiłem na
Twoją poezję. :-)

Dziekuje Zosiu serdecznie:)

Też kocham, szczególnie, że dopiero dla mnie są
początkiem nocy...
Cudowny przez niebanalne słownictwo i przerzutnie.
Pozdrawiam ciepło

och, ja tez tak kocham, tak jak zresztą uwielbiam
Twoje pisanie :-)

Przepiękny. Pozdrawiam serdecznie.

Och, Ewuniu, wiersz przepiękny, ale... chyba nie
zacznę wstawać o świcie:)))

tez jestem rannym ptaszkiem

Lubię pączki ;))
Miłego dnia, Stello :)

Dzisiejszy świt kocham szczególnie gdyż siedzę pijąc
kawę ze świadomością że wyjątkowo nie muszę iść do
pracy:))) Tylko pracę domową w necie odrobię i zaraz
siadam na rowerek:)))
Miłego poniedziałku życzę:)))

Moja już wypita, też świtem:)))Jak Ty zabierzesz się
za malowanie słowem, to wiersz sam się czyta:)))

Droga Stello, cudownie wymalowałaś świty i nadałaś im
zapach ziemi, który ja również kocham, bez których nie
ma dnia. Kawę także z ranka piję i wtedy jej aromat
budzi domowników. Pozdrawiam Cie bardzo serdecznie i
dziękuję, za Twoja serdeczną obecność w ocenkach i
komentarzach pod moimi wierszykami. Życzę Tobie
wspaniałego zachodu słońca i miłego wieczoru a rankiem
jego cudownego wschodu...