w koksowni

Podszedłeś do tematu przyrody w nietypowy sposób.
Pomysł świetny. Wiesz, trochę się zgodzę z komentarzem
Eloise. Uważam, że uchwycenie takiego ponurego klimatu
wcale nie jest łatwe.

taki niby prozaiczny temat a jak świetnie
przedstawiony, bardzo pobudza wyobrażnię czytelnika,
wiersz niby ponury jak sama koksownia ale
interesujący.

no, no wiersz robi wrażenie - refleksja nad naturą w
konfrontacji z opisanym krajobrazem nie może być
obojętna.

Piszesz o "dżungli kominów i rur...", ale tak
dobierasz słowa, że wcale się nie czuje tego ponurego,
drucikowego klimatu.

Rymy nieźle dobrane, rtym w miarę utrzymany, gorzej z
trwścią, zmuszasz czytelnika aby sam się domyślił co
ty miałeś na myśli.

fajnie, okragly wiersz...

a jednak natura ptaki chcą przetrwać tworzenie życia
miłości w każdych warunkach
Pięknie podpatrzone i wzruszające do głębi.Bardzo
dobry wiersz w wymowie Na tak!

nawet w takim miejscu wypatrzyłeś miłość-to wskazuje
jak wrażliwym jesteś człowiekiem-ładny wiersz

To wiersz wręcz tragiczny. Co ludzie zrobili z
przyrodą ! Dokąd nas ta degradacja środowiska
zaprowadzi. Ptaki zmuszone do wynaturzenia i co dalej
? Czy pozostanie kiedyś jeszcze skrawek nieskażonej
ziemi dla ludzi ? Mądry,
piękny wiersz. Ostrzega nas.
kny wiersz. Ostrzega nas. Brawo.

Wiersz nam przypomina że gdyby nie te rury druty nie
istnieli byśmy ,bardzo mądry wiersz bo mówi nam jacy
jesteśmy mali w tym świecie.

Wiersz przedstawia realny obraz zimnej nieprzyjaznej
dla przyrody techniki cieplnej.Życie jest jednak ponad
to a symbolem tej walki jest gniazdo ptasie uplecione
z drucików nierdzewnej stali.. Prawdziwe chociaż
smutne, że sprawcą tego jest człowiek.

no proszę nawet taki wydawałoby się techniczny i zimny
krajobraz może byc poetycką wizją.Dobry wiersz

nigdy nie widziałam ptaków w takim miejscu ,tu gdzie
mieszkam jest zielono-dużo lasów i łąk-bardzo obrazowy
wiersz

Dobry wiersz.Na tak