Kolacja dziękczynna

"Uparcie i skrycie...och życie!kocham cię, kocham cię, kocham cię nad życie..."

Dziękuję za przyjaciela.
Jego mokry nos,
cztery łapy,
na których dźwiga moje troski
i smutne oczy,
gdy nie mam siły być dobrą.

Dziękuję za dzieciństwo.
Umorusaną buzię,
żarty,
które dorośli słusznie uważali za dziecinne
i beztroski świat,
wkrótce tak odległy.

Dziękuję za sen.
Jego spokój,
czas trwania,
w którym płynę lekko
i siłę,
jaką czuję tuż po przebudzeniu.

Dziękuję Ci życie,
że usłyszałam Twoje pukanie do drzwi.

autor

kotecek

Dodano: 2005-12-28 18:00:24

Ten wiersz przeczytano 579 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie