KOLEKCJONERKA...
zbierasz namiętnie miłości
zamknięte w pragnień obrazach
zwodnicze rozwijasz skrzydła
malując smutek na twarzach
uczuć obracasz paciorki
dotykiem subtelnej dłoni
wersy wyplatasz przeklęte
wiatrem co prawdę przegonił
zrodziłaś lustro iluzji
serce pokryło się szadzią
szept twoich słów już nie zmieni
dróg co dziś w nicość prowadzą...
Naqoura 29.12.2007 r.
Komentarze (26)
Ona chyba kolekcjonuje obrazy, bo jest artystką. albo
zwyczajnie po kobiecenu marudzi, a Tyś Poeto
niecierpliwy, i dałeś jej wierszowego łupnia. Myśle
,że czasem potrzebne jest trzęsienie ziemi dla
opamietania ... teraz bedzie długa cisza...taka
zmysłowa że ach...! a w ogóle wiersz takie choinkowe
cacuszko, z twardej porcelanowej masy. Typowo meskie.
zabawa ludzkimi uczuciami sprawia niektórym sporo
radości...do czasu kiedy sami pokochają? wiersz
interesujący i myślę że w czasie kiedy dewaluują się
wartości a moralność jest w zaniku szczególnie
ważny.....pięknie napisane
Kolekcjonerka sama była lub będzie czyimś trofeum i
uzupełni jakąś kolekcję ;) Pzdr
wszystkie słowa realnie i w wierszu są
odpowiedziałnością.Wiersz jest przestrogą przed grą
uczuciami słowami szept twoich słów już nie zmieni
dróg co dziś w nicość prowadzą...
Wiersz piękny w formie i metaforycznej treści
Mądry wiersz.Słowa ''szept twoich słów już nie zmieni
dróg co dziś w nicość prowadzą...'' mogą być
przestrogą,ogólnie dla kolekcjonerów.
Melodyjny rym i i b.dobre metafory..i
treść...Pozdrawiam
Kolekcjonować można wszystko...wiersz ciekawy
Gorzki w wymowie wiersz, myślę, że to kolekcjonowanie
, to nie jest "sztuka dla sztuki"...:))
Mam za słaby zasób słów by Twój wiersz skomentowac,
chcę Ci jednak pogratulowac.
wiersz nastrojowy, ciekawy. podobają mi się
szczególnie te "wersy przeklęte"... jak dla mnie
całość bardzo fajna
Cudny ... a kolekcjonerki to po prostu kobiety, które
się boją miłości i zranienia ;)