Kolor ciepła
Gdzie nie spojrzę
wszędzie biało,
po horyzont
zasypało.
Białe domy
i ulice,
krzewy, drzewa
srebrnolice.
Już nie słychać
ptasich treli,
zionie ciszą
z martwej bieli.
Gwiezdny dywan
pod nogami,
pies sąsiada
nawet zamilkł.
Świat zatrzymał
się na chwilę,
pogrążony
w białym pyle.
Do białego
niechęć czuję.
Kolor zmienię
ciepłym piórem.
Pochylając
się nad kartką,
grzeję w głowie
myśli wartko
i już nie jest
taka biała,
bo ją całkiem
zapisałam.
✎‿︵‿︵‿෴❤️෴✿ ❀‿︵
Komentarze (104)
Bardzo fajny wiersz. Nie dość, że ironiczny,
to na dodatek śliczny. Serdecznie pozdrawiam
życząc miłego, udanego dnia :)
No i brawo - pośród bieli
czytający oniemieli,
tak równiutko po całości
poszło ciepło między gości.
Ślicznie i ze świetną, niebanalną puentą :) U Ciebie
zawsze na najwyższym poziomie, w treści i formie.
Nieważne, czy wiersz i temat lekki, czy bardzo
poważny.
No i widzisz, wersy mnie zauroczyły, a ja przecież
Panią Zimę uwielbiam. Dla mnie mogłaby trwać cały rok
(zresztą i w takich miejscach bywałem :)). Siła
poezji!
Pozdrawiam ciepło, JoViSiu :)
Dziękuję Marku i Aniu :))
Pozdróweczki!
no tak- świetna końcówka.
Niech tych zapisanych kartek będzie jak najwięcej.
Świetne po całości:). Pozdrawiam
Miło mi Krysiu i Rolandzie, że wierszyk się spodobał
:) Pozdrawiam Was z uśmiechem i życzę miłego dnia :)
Bardzo ładny i przyjemny wiersz. Pozdrawiam.
Wspaniale oddałaś zimową atmosferę. Ślę moc
serdeczności i uśmiechów:)
Dzięki wielkie Jędruli i kawusi za odwiedzinki :)
Pozdrawiam z uśmiechem :)
Zmarzłam troszkę,ale czego się nie robi dla piękna+
Pięknie pokazałaś swoje spojrzenie na zimowy
krajobraz. Trochę go duszą ociepliłaś, jest
przyjemniejszy.
...
zima
okryła
cienką pierzynką
całą ziemię
czaruje swym
pięknem zachwyca
ocean bieli
...
Pozdrawiam serdecznie,
Miłego dnia
Dzięki za świetny komentarz Staszku :)
Pozdrowionka i miłego dzionka :))
Przemyślany i malowniczy wiersz, opisujący
monochromatyczną scenerię w sposób, który wywołuje
wrażenie zimnej, martwej bieli. Zmiana koloru na
ciepły poprzez dodanie myśli jest ciekawym zabiegiem,
sugerując, że życie i ciepło wynikają z wewnętrznego
światła i pomysłów, których ciągle masz pod
dostatkiem.
(+)