KOLORY ŻYCIA

Siedzę
na przednim siedzeniu
z głową na kierownicy!
Obok mnie kobieta
krew zasychająca na jej spódnicy

Z tętnicy szyjnej
wypływa energicznie
czerwona lawa
Zerkam na to ochoczo
a właścicielki pozycja ciekawa

Przepięknie się komponuje
z białym kolorem odzienia
Ona?
Oddycha
a może nie?
Trudne to do stwierdzenia

Zapach ilości zmieszanego potu
krwinek czerwonych
W jakże ekwilibrystyczny sposób
ze sobą połączonych

Niewzruszony siedzę
a patrzę
delektuję się obrazem
Czerwień
biel
jakże rzeczywistym są życia wyrazem

Żal ogarnia
kolory z upływem czasu
tracą jaskrawość
Wraz z tą bladością
na życie się zmniejsza ciekawość!

autor

depechmaniac

Dodano: 2009-06-25 22:51:22

Ten wiersz przeczytano 485 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie