Koncert na cztery strzelby

zwierząt żal (ale nie tych co są upierdliwe, jak
gołębie na moim balkonie- nijak nie mogę ich
przegonić)

Nie uznaję takich polowań, ale dzisiaj bym strzeliła z
wiatrówki i postraszyła sarnę śrutem bo mi drugą
rządkę buraków wycięła...pozdr.

Nie rozumiem, bo trudno pojąć, dlaczego zabijanie daje
niektórym ludziom tyle satysfakcji. I tłumaczą się
dobrem zwierząt. Gdyby człowiek nie ingerował,
przyroda sama zadbałaby o równowagę.
Czytałam, że dla niektórych morderców pozbawianie
życia ludzi, to najsilniejsza i najlepsza emocja, jaką
można doswiadczyć.
Pozdrawiam serdecznie.

No, niestety śmierć zwierząt dla myśliwych jest
sportem.
Nie wiem jak jest teraz, ale wiem że x lat wstecz np.
w Białowieży można było strzelać do żubrów za dolary,
ale może tylko do niektórych, starych, nie wiem,
kiedyś rozmawiałam z pewnym myśliwym/dowiedziałam się,
że nim jest przez przypadek/ on twierdził, że jak to
on nazywało odłów jest konieczny dla dobra lasu, że
zabija się słabe i stare osobniki i coś tam jeszcze
gadał w obronie tego koszmaru, ale dla mnie też
myślistwo jest okrutne, choć np. tacy Eskimosi żyją
połowów ryb i polowań np. na foki, oni nie mają tam
pól uprawnych i innych alternatyw na przeżycie...
Pozdrawiam

Napisane jak zwykle u Ciebie profesjonalnie. Co do
przekazu też właściwie się zgadzam choć nie jest to
takie proste jak na pierwszy rzut oka wygląda. Ale
mniejsza z tym. Pozdrawiam:))

Całym sercem jestem za Twoim przekazem o morderczym
charakterze takich zabaw. Ekwador jako pierwsze
państwo nadał dzikom zwierzętom prawa obywatelskie,
więc zabicie jest karane, jak zabicie człowieka.
Pozdrawiam

Witaj
Bardzo potrzebny przekaz w dobrze napisanym wierszu.
Wyrazy uznania.

Tak wygląda elitarny sport i konieczność biedoty.

Pozdrawiam

Rytmicznie, zgrabnie, na rzadki temat.

Smutna prawda o przyjemności płynącej z zabijania . Z
podobaniem ;-)