Koniec świata

A jeśli jutra miałoby nie być to chciałabym by dzisiaj było nasze.  Zamknęłabym je w ramionach i przetrzymała na wieczność, by trwało i trwało, jak ziemia i kosmos kręciło się w koło.
Bym mogła na zawsze topić się w morskich oczach, udając, że nie umiem pływać w głębinach i prosiłabym byś pozwolił mi zniknąć pod powierzchnią błękitu.
Chciałabym patrzeć na Ciebie i jak zawsze próbować odczytać myśli, które nieprzerwanie są największą zagadką wszechświata. Odnaleźć klucz do nich i serca.
Po prostu powiedz mi czego chcesz, jak mam postępować i jakie zadawać pytania. Może za wcześnie na "Co czujesz?".
A jeśli jutra miałoby nie być to ujawniłabym światu to o czym naprawdę myślę, gdy próbuje zasnąć i gdy noc zmusza do pokonania przepaści. Pomyślałbyś, że zwariowałam, wypowiadając jedno imię w kółko, nie zdradzając o co chodzi.
Ośmielę się i powiem, że marzę o takiej wieczności przed końcem świata.

autor

Pati99

Napisany: 2017-12-12 Dodano: 2017-12-12 10:10:55

Ten wiersz przeczytano 601 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie