Konwalie
Dzwoneczki, na małych nóżkach,
kruchych lecz mocnych łodyżkach.
Podłoże mchem porosłe, miękkie.
Rozwijają się majem, przepięknie.
Duże ich liście, jasno zielone,
takie są smukłe i wydłużone.
Wyrastają wiotkie kwiatki białe,
pną się ku słońcu, nieśmiałe.
Lśni całe pole umajone, w lesie.
Aromatyczny już zapach niesie.
Zwabiają różne owady zapylające.
Te roślinki są dobre na każde serce.
Ochroną dla nich wysokie drzewa,
kiedy gwałtowna burza oraz ulewa.
Bielutkie grona konwalii kwiatów,
natchnieniem dla poetów, od wieków.
Warszawa, 14 maja 2017 r.
Joanna Es - Ka
autor
Joanna Es - Ka
Dodano: 2017-08-22 14:30:21
Ten wiersz przeczytano 1424 razy
Oddanych głosów: 34
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (34)
Pachnący konwaliami:) mam w swoim ogródku i cieszą gdy
kwitną :)
Pozdrawiam :*)
Oj tak Joanno oj tak. Konwalie są niezwykle piękne i
kruche jednocześnie. A teraz jak napisał Remi S mają
czerwone owoce. Serdeczności przesyłam:-)
Oj tak, teraz zostały tylko czerwone owoce konwalii,
też przepiękne:) +
Przypominam o Almanachu.