Konwalie
Dzwoneczki, na małych nóżkach,
kruchych lecz mocnych łodyżkach.
Podłoże mchem porosłe, miękkie.
Rozwijają się majem, przepięknie.
Duże ich liście, jasno zielone,
takie są smukłe i wydłużone.
Wyrastają wiotkie kwiatki białe,
pną się ku słońcu, nieśmiałe.
Lśni całe pole umajone, w lesie.
Aromatyczny już zapach niesie.
Zwabiają różne owady zapylające.
Te roślinki są dobre na każde serce.
Ochroną dla nich wysokie drzewa,
kiedy gwałtowna burza oraz ulewa.
Bielutkie grona konwalii kwiatów,
natchnieniem dla poetów, od wieków.
Warszawa, 14 maja 2017 r.
Joanna Es - Ka
autor
Joanna Es - Ka
Dodano: 2017-08-22 14:30:21
Ten wiersz przeczytano 1402 razy
Oddanych głosów: 34
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (34)
przyjemnie się czyta
ciepło pozdrawiam :)
Ładnie ujęte... pozdrawiam :)
Konwalie były też natchnieniem dla poetki Zdzisławy:)
Pięknie o konwaliach. :)
Życzę autorce miłego popołudnia
Ślicznie o konwaliach. Też mam w moim ogródku.
Pozdrawiam:)
rację ci mają co je pod ochronę oddają
bo kwiecie piękne, a woń jaśminom podobna podniecająca
wręcz narkotyczna
zakochanych prowadzi do uniesień miłosnych
i ten zapach...
Cudowny zapach konwalii...
Pozdrawiam milutko:)
Konwalie piękne dzwoneczki.Joasiu podaj proszę więcej
informacji. Już pisałam że się piszę. Pozdrawiam
serdecznie.
Serdeczne dzięki za odwiedziny.
Bardzo fajny wiersz.Miłego popołudnia.
Pozdrawiam...
Joasiu bardzo chętnie wezmę udział, bardzo proszę o
informacje, pozdrawiam :)
lubię zapach konwalii,,pozdrawiam :)
Lubię kwiaty podarować czasem bez żadnego słowa
Konwalie - kwiatki radosne,
a pachną, że serce rośnie!
Pozdrawiam!
Leśne konwalie są pod ochroną. Pamiętam gdy byłem
dzieckiem chodziliśmy do lasu "na konwalie".
Teraz już nie te czasy nie te konwalie. :-)) Zapach
pamiętam do dzisiaj. Miły w odbiorze wiersz.
Pozdrawiam!