Kosmiczne przygody Jasnej
Dedykuję drogim przyjaciołom i znajomym z poprzedniej planety:) Tym, którzy tu nie piszą, ale czasem zaglądają:)
Przebywając na planecie
AlfaCygnusdxOmegacztery, odkryłam nagle
portal do innych światów.
Nie zastanawiając się długo, postanowiłam
zwiedzić nieznane krainy; prowadziła mnie
tajemnicza muzyka Kosmosu,śpiew gwiazd,
ciepło jasnych promieni, migotliwość barw
tajemiczych i ekspresja wypowiadanych w
oddali słów.
Zawrotne tempo ruchu panujące w
czasoprzestrzennym tunelu, doprowadziło
mnie do odległego miejsca we Wszechświecie,
które rządziło się odmiennymi prawami .
Okazało się, że wylądowałam pośród
poetyckiego ludu Bejowian, którzy potrafili
wierszem wyrazić swoje myśli, uczucia,
pragnienia...
Bejowianie to część ogromnego plemienia
zamieszkującego urokliwą krainę -
Polskę.
Trzeba tu trochę odpocząć, zanim znów
odnajdę jakiś portal, którym dostanę się
do nowych światów istniejących w
Kosmosie.
Byle nie do tajemniczego Asgardu , znanego
niektórym z Eddy poetyckiej...
Serdecznie pozdrawiam wszystkich poetów z magicznego świata,o nazwie Bej:)
Komentarze (54)
Bardzo mi miło, że tak opisałaś mój monolog...
Nie wiedziałam przecież, jak inne osoby go odbiorą...
Bej istnieje, więc wszystko jest dobrze:)
Serdecznie Ciebie Halino pozdrawiam i wirtualnie
przesyłam żółcień forsycji i świeżą zieleń przyrody:)
W bardzo nietuzinkowy sposób przedstawiłaś swoją
przygodę z Bejem.
Podoba mi się taka oryginalność utrzymana w
fantazyjno-realistycznym klimacie.
Okazało się, że jesteśmy, funcjonujemy i niech tak
pozostanie :)
Uśmiech, za uśmiech:)
Dziękuję:)
:)+
Dzięki:)
20: moje oddaję w zastępstwie..
Miło Staszku że zaglądnąłeś do tego zakątka:)
Dziękuję za komentarz...
Pozdrawiam:)
Wprawdzie to tekst wyobrażeniowy, ale portal, jak i
bejowa rodzina całkiem realne. Kreatywny utwór
poświęcony grupie ludzi, do których mam zaszczyt
należeć.
(+)
Dziękuję za zaglądnięcie ~ATOMash:)
Pozdrowienia dla Ciebie:)
Dziękuję za ciepłe słowa Panie Kazimierzu...
Pozdrawiam serdecznie:)
Kochana Tereso - jak miło tu Ciebie zobaczyć:)
Zawsze trzeba wierzyć, że będzie dobrze - trzymajmy
kciuki bardzo mocno...
Myślę, że ten poetycki zakątek będzie istniał...
Moc serdecznych myśli i pozdrowień przesyłam Tobie
droga Tereso:)
Ola.
Może cud się stanie?
Pozdrawiam Mariat:)
Dziękuję Zosiak za zaglądnięcie:)
Pozdrawiam również.
Bardzo na tak:)
Pozdrawiam ;)
Z wielką przyjemnością przeczytałem, pozdrawiam ciepło
i ślę serdeczności.