Kowal Chaosu
czasami żal ściska serce, że jest się własnie człowiekiem....
Człowiek jest kowalem swojego losu
To właśnie on jest twórcą chaosu
Uderza we wszystko chciwości młotem
Niszczy przesmyki nazwane odwrotem
To człowiek jest winien wszystkiemu
Sam sobie zawinił jak winił każdemu
Tworząc dla dobra zatracał swą duszę
Dziś nawet w raju cierpi katusze
Człowiek jest twórcą nieposkromionym?
Ha!! Kawałek mięsa co myślą natchniony!!
...jednak z całego tego serca, cieszę się że nie jestem kimś innym...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.