W kręgu pytań

Za oknami noc się stała. Tak tu ciemno.
Jeszcze ciebie nie spotkałam, choć przede mną
tyle ścieżek wydeptanych, tyle pytań niezadanych.
Czy na pewno?

Jesteś w morzu i wulkanach. Może nie wiem,
że Cię pewnie źle szukałam albo siebie
zagubiłam gdzieś po drodze. Zagniewany jesteś srodze
na mnie w niebie?

Księżyc traci już rogalik, gwiazdy bledną.
Sen nie przyszedł, porozmawiaj jeszcze ze mną.
Kiedy zrodzi się pokora, to zrozumiem Twoje słowa,
prawdy sedno?

Tyle pytań, człowiek chciałby wszystko wiedzieć.
Przecież jestem tylko Twoja, czemu bredzę?
Człowiek jak niewierny Tomasz, chce zobaczyć, wypróbować.
Wybacz grzesznej.

autor

magda*

Napisany: 2014-04-11 Dodano: 2014-04-12 00:14:26

Ten wiersz przeczytano 1033 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie