U kresu
Miało byc pięknie, aż do końca świata,
jednak los uparł się i figla spłatał.
W ślubnej wiązance powiędły piwonie
miłości koniec.
Jak teraz życie bez siebie podzielić
dzieci poczęte w różowej pościeli.
Ból już wykluty w każdym duszy kątku
doszedł majątku.
Jak porozrywać sprawiedliwie żale,
odsunąć winy od siebie najdalej.
Poskładać serce na strzępy rozdarte
czy chociaż warto.
autor
Stella-Jagoda
Dodano: 2013-03-22 10:39:53
Ten wiersz przeczytano 2149 razy
Oddanych głosów: 65
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (55)
Da się Stello, uwierz mi.
Czas, tylko czas jest potrzebny.
Pozdrawiam:)
peel/peelka musi dać sobie czas i poradzi.
Bardzo ładny wiersz. Przecież wiesz, że da się.
Pozdrawiam :)
doszedł majątku - genialnie.
Smutny, ale skoro mi przechodzi to i Ty poradzisz.
Powodzenia
Pytanie ...czy da się tak na upartego myślę że da się
:)))pozdrawiam
Pewnie da się, wszystko da się, ale blizny pozostaną.
Ładny wiersz, czytam w ogromną przyjemnością:)
Pozdrowienia i miłego dnia życzę:)
dobre pytanie... Wiersz zatrzymuje.Pozdrawiam ciepło:)
nie wiem... pozdrawiam:)
Smutno Stello - kto nie spróbuje, ten się nie dowie:))
Nie wiem czy się da, życzę aby się dało:)Pozdrawiam