O królu , królowej i ulu ...

dedykuję Go mojej ukochanej Alince i równie kochanej jej mamusi Jolci :)

Był kiedyś król,
i pałac jego wielki
w pałacu był ul,
a król nosił szelki

i żonę miał król
i pałac wielki
miał też ul
i swoje szelki

a córeczka króla
swój rowerek miała
jeździła smarkula,
choć jeździć nie chciała

bo zmuszał ją król
co ciągle jadł
przewrocił ul
i trupem padł

płakała córeczka
z rowereczka spadła
płakała żoneczka
i też trupem padła

córeczka po upadku
pozbierać się nie mogła
dostała pałac w spadku
nagroda nei pomogła

z tęsknoty do króla
powiesić się chciała
z tęsknoty do ula
żyły podcinała

aż kiedyś doniczka
z parapetu spadła
a szła tam księzniczka
i też tupem padła

hm ... nie ma tu morału ale wszyscy umarli :(

autor

Monika van Goczyla

Dodano: 2006-04-01 20:56:21

Ten wiersz przeczytano 4216 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie