Kromka chleba

Wyrosły piękne łany zbóż,
skąpane deszczem, ogrzane słońcem,
wiatr je wypieścił, wykołysał.

I przyszedł człowiek,
pozbierał plony.
Ujął w swe ręce złote zboże,
zmielił na mąkę, upiekł chleb,
nakarmił głodnych.

Niech będzie pochwalony,
Pan na wysokości.


*
Zanim weźmiesz do ręki,
kromkę powszedniego chleba
pamiętaj, że dwóm żywicielom
zawdzięczamy sytość:
Stwórcy i rolnikowi

autor

wrobel

Napisany: 2011-02-27 Dodano: 2011-02-27 11:02:50

Ten wiersz przeczytano 1503 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie