Książe i róża

W dniu końca świata
Błyskawice i Słońce walczą o niebo,
a ulewa deszczu topi bezdomne szczenięta.
Ludzie przejmując się jedynie własnym losem
w amoku pędzą przed siebie
Nieświadomi, że śmierć naostrzoną już ma kosę.

W dniu końca świata
Wichura drzewami ciska.
Zza zaciągniętych rolet słychać modlitwy i szloch.
Opustoszałe miasto wyczekuje… w ciszy.

Długą ulicą idą ku sobie,
ogniste ślady za sobą zostawiając.

W dniu końca świata
Stanęli naprzeciw siebie;
wpatrując się w swoje oblicza
w samym środku tornada.
Spuścili wzrok i rozeszli się w ciszy,
Zwieszając głowy.

Oto koniec świata.
Dzień, w którym drogi się rozstąpiły.
Dzień, w którym miasto zamilkło,
a śmierć zebrała życia żniwo.

autor

Czarnaaa

Dodano: 2009-02-27 19:45:22

Ten wiersz przeczytano 697 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Nieregularny Klimat Mroczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie