Księżyc w pełni
pełnia
księżyc jak słońce budzi
swoim lśnieniem
cienie spacerują ulicami
straszą koty
zagląda do okien
przytuleni jeszcze śpimy
ciekawi go biały puch
na gałęziach drzew
wolniutko w ciszy
zachodzi do ogrodu
rozświetla na konarach
gwiaździste płatki
lśnią
mienią się w jego blasku
intrygujący czar zimy
ciemność tonie
w jasności i bieli
12.2023 andrew
autor
andrew2402
Dodano: 2023-12-02 04:51:25
Ten wiersz przeczytano 680 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Aż by się chciało pospacerować w tym ogrodzie :)
Przepiękny wiersz!
Cudowny nastrój wiersza.
Serdeczności przesyłam
...piękny opis pory zimowej w poświacie księżyca, u
nas chodzą jeszcze sarenki, jelenie,niedźwiedzie i
lisy...szukają karmników...których nie ma...pozdrawiam
Zimowy czar i biały śnieg.
Nawet księżyc podziwia
zimową szatę. Pozdrawiam
..."cudowny czar zimy"...pozdrawiam ciepło.
Jest czar i moc, jest magia :D + Kłaniam się.
Świat w poświacie księżyca wygląda bajkowo i
tajemniczo. W wierszu wyczarowałeś taki uroczy
nastrój. Ślę moc serdeczności i pogody ducha:)
Poetycka zmiana klimatu z wiosenno-jesiennego na
zimowy.
(+)
magia.
Tak, to jest czar.
Aż iskrzy.