KTC...

Jak bezruch tafli mórz i oceanów
tęsknota ma jest do niej niewyobrażalna
a kształt jej i dotyk się budzi
wśród ciszy dotykiem mych dłoni wzbudzony

przychodzą wspomnienia z chwili ulotnych
powietrze nadpływa dające wiare
wypełnia nadzieja serce spragnione
w złudzeniu karmiąc zmysły milczące.

w bezruchu pogrążony tone
trace światło powietrze i oddech
opadam na dno i czekam
bezmyślnie machając rękoma

Nikt tak pięknie nie mówił, że sie boi miłości jak Ty

autor

Thierry

Napisany: 2006-01-20 Dodano: 2006-01-20 11:39:07

Ten wiersz przeczytano 547 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie