Kto z nas nie lubi

śpiewu lata
poświaty tęczy która rankiem
w kropelkach rosy składa podpis
ze słodkich marzeń wkłada szatę

kto z nas nie lubi gdy powała
niebios utkana jest z błękitu
ramiona wiatru otulają
gdy żar się leje już od świtu

kto z nas nie lubi barwnych kwiatów
dźwięku uwięzionego w cieple
muśnięć promieni - rączych koni
zdobywających szturmem przestrzeń

przygarnąć choć na jeden moment
słowa sprzymierzyć z pięknem chwili
jest takie ważne sens dniom niesie
zwłaszcza gdy chłodem czas się schyli

szept rozcierany w dłoniach syci
paproć wyrasta z dna pamięci
pomimo schodów w niewiadomą
lata pogodny uśmiech krzepi

Maryla

autor

Maria Polak (Maryla)

Napisany: 2021-07-26 Dodano: 2021-07-26 08:02:20

Ten wiersz przeczytano 1743 razy

Oddanych głosów: 44

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie