Kto stara się, temu stanie...

Kto cierpliwy, temu stanie...

Nie mogłem sobie z nią poradzić,
chociaż wiedziałem, jak mam wsadzić,
że na finiszu musi zagrać,
tak jak na szwagra działa viagra.

A ona piękna, rozłożona
niczym spragniona seksu żona
leży nietknięta no i czeka…
a mnie brak siły i się wściekam!

Aż rzekłem sobie: - spokój bracie.
żona na wczasach, tyś sam w chacie,
a ona wabi, blaskiem kusi...
wiedziałem, że mi stanąć musi!

Zachodzę z przodu, z tyłu, z boku,
klęknąłem, stałem też w rozkroku,
sapałem, ale wciąż z uporem
wkładałem, żeby wyjść z honorem.

Wreszcie włożyłem z całej siły!
Lecz nie w ten otwór! Boże miły,
twarz nabierała już purpury,
bo znowu pomyliłem dziury!

Byłem zmęczony i spocony,
włożyłem w otwór z drugiej strony,
ze wstydu głową w ścianę biłem,
że głupio dziurki pomyliłem.

Wiem, że nie miałem wielkiej wprawy,
lecz zawsze człowiek jest ciekawy,
czy ją załatwi w mig – galopem,
by poczuć się prawdziwym chłopem!

Męczyłem się przez dzionek cały,
pot mnie zalewał, wyszły gały,
ale w efekcie drogie panie,
jeśli ktoś pragnie, to mu stanie















































































meblościanka

autor

Gacek

Napisany: 2012-07-30 Dodano: 2014-09-28 08:11:03

Ten wiersz przeczytano 1733 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie