Który Oniemiał Chociaż Amulet...

Jak ktos wie o co chodzi niech napisze...;)

W tej właśnie chwili, najświętsza z metafor!
Już nigdy nie wyjdziesz, zamknięta tyś za to,
Żeś tak powiedziana, że ślepi nie słyszą,
A dźwięki i słowa twe bezwdzięcznie wiszą

Jakże znamienne twe znaki i słowa,
Twa postać przecudna, najsłodsza wymowa.
I drżenie wszystkiego co masz wokół siebie.
Wartości nie mają nie znający ciebie!

Jak prosta twa głębia zaklęta w dwudźwięku,
Owiana otoczką obawy i lęku,
W masywie przypadku i zderzeń pragnienia,
Przy świetle nieszczęścia się w radość zamienia!

Dobitnie wskazane twe miejsce ukrycia:
W myślach i gestach całego życia,
W melodii tajemnic i śpiewie jawności
W całej mej duszy języku przenośni.

A wszystko dzieki Niej...

autor

JustAManInLove

Dodano: 2004-10-10 15:28:43

Ten wiersz przeczytano 415 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie