Ku miłości

w dłoni zamknę uśmiech pierwszy
ścisnę go w pięść, by pamiętać
i wzrok cudem napotkany
chcę jeszcze myślami sięgać

nikt mi więcej nie zabierze
gestów naszych i zapachów
i pośpiechu najsłodszego
potem niewinnego strachu

jak to możliwe, by zasnąć
na lata uśpić to serce
ono wiedziało samotne
czym mogło być moje szczęście

gdy rozlało się uczucie
jak pierwsza krew wylana
do krwi będę bronić tego
ostatniego mi przesłania

teraz do granic odkryta
otulam siebie nicością
jedyną tylko tajemnicą
podzielę się z miłością

a ty? znów zanikasz marnie
gubisz wspomnienia tak łatwo
z każdym dniem coraz bardziej
udowadniasz, ze nie warto

i brak mi już sil na nowo
nie chce zaczynać przegrana
któregoś razu nie wytrzyma
dusza moja rozdzierana …

autor

Melt

Napisany: 2008-11-01 Dodano: 2008-12-14 12:34:24

Ten wiersz przeczytano 378 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie