Kujawy
Sól polskiej ziemi, Eden przybyszów,
Piastów pielesze, symfonia łąki,
posłałam z końca świata depesze
„Serce krwawi w bólach
rozłąki”.
Majestat malwy, złoto kaczeńców,
bogata flora, fauna rodzima,
wiosna i lato pełne rumieńców,
łagodna jesień i sroga zima.
Gopło lustrzane, zboża poświata,
muzyka wkoło, pieśni, swawole
i roześmiana, kujawska chata,
co kujawiaka hula wesoło.
Gwara radosna, swojskie slogany:
bamber, pętówki, chojarek, fianek
śpiew miły uszom, wesoły, zgrany
przy haftowaniu chust i firanek.
I ja wciąż tęsknię za swą równiną,
za krajobrazem mleczy, rumianków,
tęsknię za ziemią, dla serca miłą,
bo z krwi i kości jestem kujawianką.
Bamber- chłop gospodarz Pętówki – ziemniaki Chojarek – mały świerk Fianek - piesek
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.