KURTYNA UCZUĆ

TY i ja to teatry dwa.
Ty nie uronisz łzy.
Umiesz grać dramaty.
Nawet, gdy jest Ci źle.
Uśmiechasz się.
Zamykasz się i grasz.

Jesteś zamyślony człowiek.
Masz za sobą szkołę klęsk.
O nic juz nie pytam.
Daremna moja praca.

Jak mogłam być taka ślepa?
Kap kap spadła moja łza.
Rozbiła się o rzeczywistość.
Najpiękniejszy sen mój.

Nagle rozpadł się świat.
Który krzyczał w mojej głowie.
Chciałam być silna.
To było jak krótki sen.

Pragnę pozostać nicością.
Na co mi miłość.
Przyjaźń jest iskrą miłości.
Nie przepraszaj – za to, co się stało.
Moje zmęczone serce już umiera.
To nie tak miało być.

autor

MAGNOLIA

Napisany: 2007-03-16 Dodano: 2007-03-16 00:01:20

Ten wiersz przeczytano 675 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie