Kusenie wiesny
wiersz gwarowy z tomiku Holne pociorki
Kusenie wiesny
Pochnie i wonieje wiesna,
mentyle we wnuku furkajom.
Słonecko jak fras grzeje,
nie płac kiedy odjade
kansi w radiu grajom...
Przysła ku mnie młodość
z tymi nucickami,
i bawi sie se mnom
i kusi rymami.
Kielo jesce tyk wiosen,
słonecka ciepłego,
ptosiego trelenio,
wiaterka holnego.
Muzyka góralsko
sieje nucickami,
owiecki na holi
dzwoniom dzwoneckami...
Wyrok w zawieseniu,
juz od urodzenio
nie wiem kie odwiesom,
cy jesieniom cy wiesnom,
tak być musi sepce wiaterek
nic ni momy do powiedzenio...
Komentarze (20)
Piękna refleksja na osiemdziesiąte urodziny. Jeśli to
dzisiaj, to życzę jeszcze wielu pięknych wiosen
skoruso:)
pięknie,,, :)
Pieknie, cieplo, z przyjemnoscia :)
Kolejny raz fajowy wiersz gwarowy.
Pozdrawia(:-)}
PiEknie Skoruso. Zawsze nas ugościsz swoimi pięknymi
gwarowymi wierszami. Pozdrawiam cię serdecznie.