Kwiat paproci

Samotna pośród cieni,
otoczona konarami.
Zrodzona na dzikiej ziemi,
walcząca z przeciwnościami.

Paproć ukazuje kwiat;
pod nocy przykryciem,
przy świetle srebrzystem;
nasiono wydaje na świat.

Przetrwania nasienie;
z łona paproci zrodzone,
blaskiem księżyca przyprawione;
pokolenia odrodzenie.

Światło paproci gaśnie,
księżyc powoli się chowa.
Póki nadzieja nie zgaśnie,
życie nasiono wychowa.

autor

ma3stro

Napisany: 2004-09-28 Dodano: 2006-08-13 14:45:54

Ten wiersz przeczytano 506 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie