KWIATY
Hiacynt, kwiat wiosenny,
kwiat dostojny,
nic nie mówiący,
lecz stojąc bacznie,
wszystkie inne obserwujący.
Różnokolorowe tulipany,
ale to wielkie damy.
Czerwone, białe, różowe, żółte, czarne,
purpurowe.
W kolorowych spódniczkach stoją,
i nikogo się nie boją.
Niezapominajki to drobne kwiatki,
wchodzą, wstydząc się między inne
kwiatki.
Bratki, stokrotki, prymule je otaczają,
a razem w grządce piękny urok mają.
Irysy, niebieskie, żółte, białe, to kwiaty
doskonałe.
Grube liście zielone je otaczają,
i przed zimnem ochraniają.
Piwonie, czerwone, białe, różowe,
ach, jakaż wspaniała od nich woń bije.
Tylko niech każdy wokół nich się kryje.
Przebiśniegi, bez, konwalia, zwiastuny
wiosny,
ile piękna na działki wniosły.
Pięknie pachną, woń nam dają i do
wiosennych pieszczot zapraszają.
Róże , cóż to za piękne kwiaty.
Białe, czerwone, żółte, herbaciane,
purpurowe,
one są zawsze do tronu gotowe, zawsze jako
te królowe.
To kwiat dostojności, piękności, kwiat
gorącej miłości.
Dużo kwiatów, pięknych wśród nas bywa,
urody dodaje.
Wśród nich żyjemy, jak wśród kolorowych
bajek.
Wierszyk ten piszę właśnie dzisiaj, w tak ponury, smutny dzień, aby zrobiło się wokół nas wesoło, kolorowo, tak bardzo wiosennie.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.