KYRIE ELEJSON

Przebaczenie jest darem, którego się nie zasługuje, za który się nie płaci.

Nie gniewaj się na mnie, wybacz grzechy moje
Wyznaję swą winę, na kolanach proszę
Spójrz łaskawie na łzy me, mego serca znoje
Do Ciebie skruszone moje serce niosę.

Zagniewany brat od twierdzy zdobycia trudniejszy
Lecz nawet Absalom zyskał przebaczenia
Ja, syn marnotrawny, jestem najpodlejszy
Dziś czekam w popiele moich win zniesienia.

Ciało w worku, szyja w pętli jak Henry w Kanossa
Wyznaję swoje winy, grzechów się odrzekam,
Łzy stoją w mym oku jak na trawie rosa,
Na Twej łaski słowa w uniżeniu czekam.

Czuję się jak woda po piasku rozlana
Którą nikt nie zbiera, nikomu jej trzeba.
Jak wygnaniec z Edenu, padam na kolana,
Nie śmiem nawet oczu podnieść w stronę nieba.

Odpuść, by sumienie znowu było czyste,
By w ogrodzie mych myśli zapachniały bzy
Niech znów będzie słońce i niebo przejrzyste,
Gdy miłość Twa wróci, osuszy me łzy.

Chcę wrócić z wygnania, by wiernym pozostać
I nigdy nie zaprzeć jak Piotr w piątek rano,
Bym wymogom przyjaźni mógł na zawsze sprostać
I widzieć twarz Twoją znów mi było dano.

Dla tych co są skruszonego serca. Druga księga Samuela 14:14

autor

Lev

Dodano: 2009-04-01 04:02:55

Ten wiersz przeczytano 1026 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie