Lądek Zdrój część czwarta...
Wszystkiego co dobre i piękne na Nowy 2023 Rok :)
Poniżej "Jubilata" rozciągała się
niewielka,
zielona łączka pełna opadłych na nią
liści.
Te, które jeszcze trzymały się konarów
drżały, niczym złociste szaty na wietrze.
Echa grały muzykę przestrzeni kołysząc się
na gałęziach świerków. Ziemia pachniała
bardziej niż kiedykolwiek, minionym latem
dawnych dni.
Szczególnie, gdy przechodziły obok
niewielkiego stawu, nad którym pochylone
wierzby smutku moczyły swoje gałązki. Dalej
łączka ciągnęła się w dół, przedzielona
przez zaniedbane i opuszczone ogródki
działkowe, gdzie bujnie rozrosły się
chwasty, różowo kwitnące osty i wysoka
trawa. Na jednej z działek na jabłoni
wisiały samotne, bladoróżowe jabłuszka z
odcieniem kości słoniowej.
W takim miejscu miało się wrażenie, że
cisza, spokój, piękno otaczające wokół
dzieli nas od zgiełku świata. Okazjonalnie
ciszę zakłócała czasami kracząca sroka, na
widok dumnie kroczącego kota, który ją
ignorował. Tłusty o gęstym futerku, długich
wąsach i oczach koloru brzozowych listków
na wiosnę. Na łapkach białe skarpetki,
rozmarzone spojrzenie na widok drugiego.
Koty, bywały też przy "Jubilacie" właziły
pod auta szukając ciepła, obserwowały
otoczenie, bądź to spacerując bądź goniąc
się miękkimi susami. Oczy ich jarzyły się w
ciemnościach zielenią, niczym dwa opale.
Na większych przestrzeniach świerki rosły
wysoko i prosto o ciemnobrązowej korze z
głębokimi rowkami.
W rozległych parkach liście w ciszy...
Cdn.
Tessa50
https://www.youtube.com/watch?v=xB5aeEuValw
Komentarze (39)
Uroczo, ale u Ciebie Tereso to norma, z wielką
przyjemnością przeczytałem, pozdrawiam ciepło, śląc
uśmiech.
Tak, Lądek to koniec świata :) Przepięknie obrazujesz.
Przy okazji dodam, że właśnie jestem narciarsko w
okolicy, dziś byłam na kawie na ryneczku :) Czekam
niecierpliwie na dalsze części. Pozdrawiam serdecznie
:)
Ślicznie, bogate opisy.
:)))
Pomyślności w Nowym Roku życzę Tereniu, niech się
Tobie w nim spełnia, co najlepsze.
Serdeczności
;)
Uroczo opisujesz przyrodę z kociakiem w tle. Oderwałam
się na chwilę od rzeczywistości - pozdrawiam :)
Przepiękne opisy przyrody!
Zachwycasz i wprowadzasz czytelnika w miejsca Tobie
bliskie, tworząc wartką fabułę literacką, na którą się
czeka...
Przeczytałam jednym tchem.
Z serca dziękuję za życzenia noworoczne i
odwzajemniam. Życzę Ci Tesso wszystkiego, co
najpiękniejsze w Nowym Roku!
Pozdrawiam i Ślę moc serdeczności
Zawsze, gdy zagłębiam się w Twoje niezwykłe opisy
czuję niedosyt i zniecierpliwienie, że znowu muszę
czekać na ciąg dalszy...Ale wiernie czekam...i tak
będzie tym razem...Pozdrawiam cieplutko Tesiu:)
Tereso, za szybko się kończy. Czekam z
niecierpliwością. Pozdrawiam z nowym rokiem :):)
jak bym tam był Tereniu choć byłem tyle lat temu
a jadłaś rybkę nad Biskupim Stawem ?
Kolejny raz Teresko wprowadzasz czytelnika w piękny
świat. Klimat przekazu sprawia, że można się
rozmarzyć.
Pozdrawiam
Marek
bardzo plastycznie i sugestywnie Teresko. Pięknie.
Jest kot :-) I bardzo dobrze.
Piękne opisy. Czekam na ciąg dalszy.
Bardzo dziękuję za obecność u mnie, za życzliwość i
miłe słowa. Wszystkiego dobrego dla Ciebie :-)
Mam na imię Dorota :-)
Nietuzinkowe użycie kombinacji słów. Ale to standard u
Ciebie. Sielski, tak znajomy chyba każdemu, opis sroki
kraczącej oraz sprawcy całego zamieszania, czyli kota
- o oczach koloru brzozowych listków. To piękne.
Pozdrawiam serdecznie.
O, tak, Teresko, "piękno w pełnej krasie"... Jaki
tytuł, takie Twoje cudne opisy :)
Jak zawsze, z największą przyjemnością :)
Pozdrawiam ciepło, życząc wszystkiego, co
najpiękniejsze w Nowym Roku :) Oczywiście, w
oczekiwaniu na c.d. :)
Pięknie Teresko malujesz słowem. Ja ukochałam
Ciechocinek. Wspominam go często. Najserdeczniej Cie
pozdrawiam,życząc szczęśliwego Nowego roku.
mistrzowskie opisy Tereniu.
Wszystkiego co najpiękniejsze życzę na ten 2023 rok.