ŁAŃCUCH POKARMOWY

Przyszła żabka do bociana,
wczesnym rankiem - zapłakana.
By z intruzem negocjować,
jak żyć w zgodzie, nie wojować

Bociek na to tere fere...
dziób mam ostry jak widelec!
Jak Żyrafa długie nogi,
w nosie mam z tobą ugody

Kumka wie, że zjada płazy,
i sympatią jej nie darzy.
Ona tycia - on ogromny,
a jak wiemy - też łakomy.

Schrupać chce ją na śniadanie,
to jest przecież niesłychane!
Pożyteczna jest jak wiecie,
dobro czyni na tym świecie.

Łowi meszki i komary,
co nas dręczą przez dzień cały.
Chrońmy zatem tego płaza,
gdyż robactwo nas pozjada.

Nikt na łące jej nie wspiera,
Gdzie ma szukać przyjaciela?
Skacze dróżką, tuż przy lesie,
widzi - Jeż swą zbroje niesie.

Jego kolce (niczym strzały)
lśnią w oddali tak jak flary"
Miał tych igieł pięć tysięcy,
które ostrzył od miesięcy

By nie złościć tego zwierza,
tak z pokorą pyta Jeża.
Pożycz swój pancerny fraczek,
hojnie kiedyś ci odpłacę.

Chcę poskromić żabojada,
on jak natręt mnie napada.
Ciągle grozi że nas schrupie,
i wyzywa, Żaby głupie.

Czy tak można nas obrażać?
Dość już mamy tego łgarza!
Straszna dla nas to udręka,
przyszłość nasza w pańskich rękach.

Z chęcią Żabciu ci pomogę,
więc ruszajmy prędko w drogę!
Jeż uczesał się na jeża,
i do boju chyżo zmierza.

Spotkał właśnie go na łące,
gdzie zajadał smaczne chrząszcze.
Wystarczyło kolców cztery,
i tak boćka - diabli wzięli...

Dziwne losy tej przygody,
trudno szukać u nich zgody.
Na nic pakiet ugodowy,
rządzi - łańcuch pokarmowy!


Zenek 66 Sielski

autor

Zenek 66

Napisany: 2020-02-13 Dodano: 2023-05-13 14:49:29

Ten wiersz przeczytano 2706 razy

Oddanych głosów: 42

Rodzaj Bajka Klimat Obojętny Tematyka Przyjaźń Okazje Pierwszy Dzień Wiosny

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie