Lato
Zapatrzyło się w pola ukwiecone,
w chabry, maki, kąkole i kłosy ,
nieobojętne mu obrazy ulubione
a każdy inny, jak ludzkie losy.
Drżącą dłonią zrywa kwiecie
podziwia zwiewne motyle,
lato jest jedynym w świecie
co wysoko każdą ceni chwilę.
Gdy wiązanka już doskonała
i zapachem nozdrza łaskocze,
Czuje chleb i maślanego rogala
bo posiada zmysły tak urocze.
Obdaruje bochnem chleba
metaforą nas urzeka
Chciałam ci podziękować
lecz gdzieś w pole… uciekłeś !
Komentarze (47)
Czuję chleb powszedni- poezję :)))) pięknie pachnie
Piękne, ubarwione lato. takie ciepłe, kwieciste.
Pozdrawiam.
Podoba mi się.
Pozdrawiam.
Milutko. Serdeczności
W ostatniej strofie poległaś. Niedopracowana. A
wiersz mógłby być dość przyjemny, mimo dużego ładunku
egzaltacji.
przyjemny wiersz
piękny, ciepły wiersz.
Zmieniłabym rodzaj na "Nieregularny" ponieważ w
rymowanych więcej potrzeba
spełnić wymagań.
A treść - z podobaniem.
każda pora roku ma swoje uroki
tu wplecione w strofy lato z cudnymi barwami i
metaforami
serdeczności:)
każda pora roku ma swoje uroki
tu wplecione w strofy lato z cudnymi barwami i
metaforami
serdeczności:)
pięknie poetycko
serdecznie pozdrawiam
Dziękuję za miłe odwiedziny . Dobrej nocy życzę :)))
Witaj.....Tak ciepło ubarwiłaś zwykłymi słowami, a
powstało coś, na miarę urzekająco pięknego utworu.
Pozdrawiam Cię serdecznie i ślicznie dziękuję, za miłe
odwiedzinki:)
Lubię ciepełko, polne kwiaty i kosy. Nie uciekam.
Pozdrawiam serdecznie.
Ja tam nie chwale zbyt lata bo go nie miałam ,ale
takie jest to wiem ,prawdziwe lato wspominam z
dzieciństwa.