ławeczka
poszukaj swojej ławeczki
Gdzie ta ławeczka
gdzie ta dziewczyna
w tenisówkach
wybielanych kredą
w niebieskiej sukience
czytająca
z wypiekami na twarzy
" precz z mego serca"
Gdzie ten chłopak
z kędzierzawą czupryną
z czarnymi jak węgiel oczami
co swój intelekt
zostawił na bieżni
i nie czytał poezji
O jest, jest
moja ławeczka
nie drewniana kamienna
jest dziewczyna
czyta coś
z wypiekami na twarzy
pooranej czasem
a wiatr czesze
jej siwe włosy
autor
ARABELLA
Dodano: 2013-07-31 21:18:27
Ten wiersz przeczytano 2844 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (27)
podoba mi sie wiersz-pozdrawiam
Wspomnieniowy piękny wiersz.
:)
"Gdzie ta ławeczka
gdzie ta dziewczyna" Pięknie o przemijaniu. Cieplutko
pozdrawiam
Pięknie o przemijaniu. Pozdrawiam serdecznie
Mojej ławeczki już nie ma!!
Pozdrawiam cieplutko:)
Przysiadam na tej ławeczce... +++
Pozdrawiam
Podoba mi się myśl :)
Wzruszajaco o nieprzemijalności tego co
najistotniejsze..
Pozdarwiam:-)
Piękny wiersz. Pisany z sercem i duszą.
a na imię mi dali Elżbieta
dzięki mariat i Madison a do twojej wiadomości karmag
mamy jeszcze coś wspólnego ;całe dzieciństwo i młodość
"górną i chmurną przeżyłam we Włodawie ty też gdzieś
tam mieszkałaś?
A gdzie chłopak?
Ładny wiersz.
Pozdrawiam
...a wiatr czesze jej siwe włosy. Refleksyjny.
ja też bardzo , o i obie lubimy Anię z Zielonego
Wzgórza bardzo serdecznie pozdrawiam
też tak myślę ...pokrewna duszo ..z jednej dekady
jesteśmy podobne dzieciństwo ...cieszę się z tego
:-))))))
Marianna