Ławka
piękna dziewczyna samotnie siedzi na
ławce,
łzy chowa do kieszeni w domu kładzie je na
szafce.
lecz gdy stopnieją łzy okrutnej srebrnej
samotności
ktoś zapuka do jej serca i w jej sercu
zagości
przynosząc do jej serca pełno szczęścia i
radości
po prostu przyniesie jej ogrom ciepła i
miłości
będą siedzieli razem przytuleni do
siebie
romantyczne rozmowy sprawią że będą w
niebie
lecz nikt nie wiedział że być im razem nie
będzie dane
ona tutaj została lecz on nie był losu
panem
pozostawił swą dusze by pilnowała jej
ciała
pamiętaj o miłości do duszy a nie do
ciała...
Autor Lwie-Serce
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.