Miłość bez nazwiska
Powoli sen zamyka nam oczy
dwa zwaśnione rody przerywają wojne
i klade na tobie swe spojrzenie spokojne
by zasnąć w pokoju duszy swej i serca
wiedząc że jutro walki kolejna tercja
rozegra się lecz bez nas, my zostaniemy
sami
dwa zwaśnione rody, dwa nazwiska,
dynamit...
Autor Lwie-Serce
autor
Lwie-Serce
Dodano: 2007-01-04 00:40:07
Ten wiersz przeczytano 620 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.