Legenda o szczęśliwej krainie

Za górami, za lasami,
była kraina usłana różami.
Natura była tu śliczna w każdym miejscu,
a zapach różany unosił się w powietrzu.
Oprócz róż kwitły też inne kwiatki:
konwalie, żonkile, tulipany, bratki...
Słonko tu stale wszystkim świeciło,
i swymi promieniami delikatnie pieściło.
Przez tę krainę przepływała rzeczka,
niezmiernie czysta i bardzo rześka.
Można w niej było ujrzeć swe odbicie,
niezwykle piękne, wyrażające młode życie.
Skowronki i kanarki tu i ówdzie latały,
i piękną muzykę wszystkim śpiewały.
Ptaki na drzewach wiły swe gniazda,
i wszelka fauna była sobie przyjazna
Mleka i miodu było tu pod dostatkiem,
chleb i soczyste owoce zjadało się ze smakiem.
Każdy z każdym obchodził się życzliwie,
i życie płynęło tutaj szczęśliwe.
Nie było w tym miejscu zmartwień czy rozpaczy,
nikt nigdy nikomu nie miał czego wybaczyć.
Ludzkie uśmiechy były szczere i serdeczne
Oraz za każdy przejaw dobra wdzięczne.
Wszyscy robili, co tylko lubili,
i wcale się przy tym nie męczyli.
Jedni malowali, drudzy śpiewali,
jeszcze inni z przyjemnością o przyrodę dbali.
Tak pięknie i szczęśliwie było w tej krainie,
o której legenda po wszystkie czasy słynie.

autor

Agnieszka Podkowa

Napisany: 2021-11-12 Dodano: 2021-11-12 20:41:46

Ten wiersz przeczytano 714 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie