Lekcja muzyki

Nabrałem powietrza w płuca i tkwię nieruchomo.
Siedzę tak,już jakiś czas .Wszystko w koło śmieje się ze mnie.
Wskazówka zegara tyka coraz głośniej i głośniej.
Ręce mam grzecznie złożona na kolanach.Obok matka.
Właściwie to nie ma jej.Mnie też nie ma.
I nie ma tego przykrego smrodu,który niczym jakiś diabelski szal,oplótł szkolny korytarz.Mam 8 lat.A ojciec zawsze mi powtarzał że będzie dobrze... -Będzie dobrze synu.Mawiał.
Zwłaszcza gdy pijany tarmosił zmęczoną życiem matkę.
-Proszę,teraz Pani kolej !
Pociągnęła radośnie bezwzględna pani doktor.
Nad skórzanym fotelem rozpościerał się stalowy parasol lamp,rozświetlający do szaleństwa każdy,nawet mój najbardziej skrywany lęk .Zdawało mi się że cały świat się na mnie gapi w tej chwili. Wszędobylska czystość,chlor,chlorofil,krojenie,wyrywanie ...
Siadłem na fotelu.
Zazwyczaj krew wypluwałem do niewielkiego zlewu,mieszczącego się zaraz obok niego.Ale nie bolało.Nie bolało gorzej niż samo życie ośmiolatka...
Na drugim piętrze,trwała właśnie lekcja muzyki.
Dziecięca niewinność zdzierała gardło w rytm wystukiwanych,niezapamiętywanych melodii.
Stare pianino fałszowało ale my,uparcie parliśmy naprzód.
W pół żywy,stoczyłem się w objęcia matki.Niechciany ząb,ostatnim lotem zalśnił na krwawym talerzu.
-Proszę przyjść za kilka dni,zobaczymy jak się goi dziąsło.
To wtedy pierwszy raz,szklana podłoga dotknęła moich łez..

autor

Orzeł Biały

Napisany: 2016-06-16 Dodano: 2016-06-16 15:13:08

Ten wiersz przeczytano 1210 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie