W lesie
W lesie myśli się snują.
Krążą wśród drzew emocji,
które mają silne korzenie.
Stąpam po mchu rodzinnym.
Niskie gałęzie doświadczeń ranią.
Szukam drogi będącej tuż obok.
W ciemnych odczuciach
trudno ją znaleźć.
Dlaczego ta noc tak długa?
Powrócić na noc do domu.
Tylko jak?
Przecież zabłądziłam.
autor
pani Mija
Dodano: 2021-09-10 01:12:43
Ten wiersz przeczytano 1032 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Dla mnie błądzenie jest głównie wtedy, gdy człowiekowi
dobro zaczyna się mylić ze złem i na odwrót
Błądzić jest rzeczą ludzką...życzę peelce odnalezienia
właściwej ścieżki...pozdrawiam cieplutko :)
Dziękuję za zrozumienie, opinie, refleksje i punkty.
Pozdrawiam serdecznie
Pisałam komentarz i uciekł,
msz wyrażanie emocji, nie jest błądzeniem, tylko
szczerością,
błądzeniem to jest na okrągło rzucanie drugiemu kłód
pod nogi i robienie wszystkiego, by tkwił ciemności,
którą mu inni chcą serwować, najchętniej zakopując go
pod ziemię.
Pozdrawiam, a wiersz dobry.
Podoba się ten metaforyczny wiersz. Tak jest, czasami
noc wydaje się nie mieć końca... Trudno znaleźć drogę
powrotną, gdy ciemność trawi ślady ścieżek...
Pozdrawiam :-)
Fajny wiersz, a zabłądzić w życiu łatwiej niż w lesie,
czego wielu doświadczyło. Pozdrawiam.
Ładna i cekawa metafora życia.
Jak wiele uczuć wyrasta na drzewie
emocji, dobry metaforyczny wiersz,