Łez mych potoki

kiedy nadejdą pająki-myśli
utkają suchy szal dla mnie z liści

ponurych liści
gryzących liści

lodowatą zabiją prawdą
zabiją mnie swoją pogardą

pogardą uczuć
pogardą strachu

popędzę wtedy prosto przed siebie
karocą brudu w pola dalekie

pola zawiści
zazdrości pola

konie kopytem takt stukać będą
jakby się świat walił pode mną

oddaj me serce
patrz że odchodzę

lecz to tak nie jest jak by się chciało
by się pod ziemię zapadać dało

byś dostrzegł wreszcie
że mnie tu nie ma

że stoi tylko pusta ta ziemia
i krople łez ciągłej miłości
łez mych potoki...

autor

panna_g

Dodano: 2006-03-22 11:07:52

Ten wiersz przeczytano 414 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie