Leżysz w żłobie

Boże, leżysz w żłobie
Ja tak podobna Tobie
- niechciana
Z rodzinnego ciepła wygnana

Boże, zimno Ci –bródka z zimna drży
A ja też marznę, marznę tak jak Ty

Przyniosę Cię na rękach
Do mojego świata w udrękach
Do biedy, samotności
Do pogardy i podłości

I będę kochać –tyle mogę
Dam Ci łóżka mego wygodę
Sama zajmę podłogę

Naucz mnie tylko Maleńki
Jak te życia udręki
Przetrzymać
Jak ciężar na barkach wytrzymać?
Po prostu ze mną bądź
Po świętach nie odchodź

autor

Bieniek

Napisany: 2006-12-20 Dodano: 2006-12-20 10:52:44

Ten wiersz przeczytano 552 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie