Lipiec

Wściekł się rok na lipiec z rana
toż to sprawa niesłychana
grzejesz synu bez umiaru
może dosyć tego żaru.

To jest pierwsza twa dekada
niech to ciepło porozkłada
równomiernie i z umiarem
grzanie lipca wielkim darem.

I pamiętaj,że od Hanki
zimne noce i poranki
a ty palisz a ty prażysz
biedy sobie tym naważysz.


Bo ja ojcze - mówi- lipiec
tak strachowi chciałem przypiec
gadał,że on król pszeniczny
i w tym zbożu taki śliczny.

Chciałem spalić go na wiór
ojcze jam pszeniczny król
bo to moje królowanie
zanim kłos się złoty stanie.

A rok na to czerwienieje
to dla tego tak się dzieje
strach powodem tego skwaru
no i dostał rok udaru.


Lipiec wszystko przez te swary
teraz chory ojciec stary.

autor

anso46

Dodano: 2012-07-10 20:23:23

Ten wiersz przeczytano 2155 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie