List do Pana Boga..

Zapalam jak co wieczór świece,
głowe pochylam nad wierszem nowym
a w duszy Ciebie Panie prosze;
obdarz bogactwem mnie duchowym.
Objaw mi prawdy niepisane,
otwórz źrenice serca mego
by koło skarbu ślepo nie przejsc,
by nie przeoczyć coś cennego.
Nie pragne Boże złotych laurów,
nie chce oklasków ni rozgłosu,
daj tylko miłość mi do ludzi
i pozwól sercu dojść do głosu.
Cała chce w miłość się przemienić
żeby pokochac wszystkich wokół,
a Ty jak zechcesz to nagrodzisz,
dasz mojej duszy święty spokój.
Chce ludzi spotkać co zrozumią
i nie potępią, nie ocenią,
oni uzdrowia chorą duszę,
oni są skarbem Matki Ziemi.
Ty mi podpowiesz że to co ważne
to honor, szczerośś i wrażliwość,
dziesięć przykazan wyryjesz w sercu
a ponad wszystkim stanie miłość.
Cierpliwie, drogą kamienistą
przez życie pójde z przekonaniem,
że pewnie krótsze też są ścieżki
lecz tu nam towarzyszysz, Panie.
I na tej drodze spotkam Boże;
maluczkich, biednych i kalekich
i tak pójdziemy wszyscy razem
a Ty nam proszę, wyjdź naprzeciw.
Już tyle razy to pisano
i powtarzano tyle razy,
że to co najważniejsze w życiu
to tylko serce zauważy.
Prośbę mam Panie, taką skromną,
Ty przecież wiesz że pisze wiersze?
Więc Ty każdemu kto je czyta
zamknij powieki i otwórz serce.

autor

sael

Napisany: 2006-06-05 Dodano: 2006-06-06 00:22:46

Ten wiersz przeczytano 1422 razy

Oddanych głosów: 47

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie